Bij een post traumatische stress stoornis gaat men een angst ontwikkelen vanuit een traumatiserende gebeurtenis die hem of haar is overkomen.
Deze angst uit zich meestal op één van volgende drie manieren.
Er is de angst die leidt tot vermijding, de angst die leidt tot verhoogde waakzaamheid en de angst die voortkomt uit herbeleving.
Doordat men bij een post traumatische stress stoornis uitgaat van het feit dat er niets meer aan gedaan kan worden, de oorzaak ligt in het verleden, is de stoornis moeilijk te behandelen.
Veel patiënten gaan ervan uit dat dit iets is waarmee zij moeten leren leven.